Termomodernizacja

DACH / STROPODACH

Szacuje się, że ciepło uciekające z budynku przez dach lub stropodach stanowi nawet 30% całkowitych strat. Właściwy wybór materiału izolacyjnego do powierzchni dachowych pozwoli na zmniejszenie strat ciepła do minimum. Przy wyborze izolacji warto zwrócić uwagę na korzystne parametry techniczne oraz niewielki ciężar materiału. Istotne jest również zabezpieczenie materiału przed wilgocią.
Przykładem znakomitego materiału izolacyjnego dachów jest wełna mineralna szklana. Jest ona lekka, ciepła i sprężysta. Bardzo szczelnie wypełnia izolowane przestrzenie i łatwo dopasowuje się do konstrukcji. Struktura wełny przepuszcza wilgoć i uniemożliwia powstawanie pleśni i grzybów. Dodatkowym plusem jest łatwość montażu.

STROP NAD OSTATNIĄ KONDYGNACJĄ UŻYTKOWĄ

Ciepło uciekające w górę do przestrzeni nieogrzewanego poddasza często jest powodem braku komfortu cieplnego na najwyższych kondygnacjach użytkowych. Docieplenie danej przegrody ma ogromne znaczenie zwłaszcza w przypadkach, gdy dach budynku nie jest w żaden sposób izolowany. Straty ciepła skutecznie ograniczy odpowiednio gruba izolacja termiczna. Powinna ona mieć co najmniej 20-25 cm. Im będzie więcej, tym lepiej. Poddasze nieużytkowe nie musi być przecież przestronne i wygodne, można umieścić tam bardzo grubą warstwę materiału termoizolacyjnego i nie przejmować się zmniejszeniem kubatury.
Przy wyborze materiału do ocieplenia, warto wziąć pod uwagę – oprócz izolacyjności cieplnej – możliwość jego dopasowania do konstrukcji stropu oraz odporność na ogień.
Materiały najczęściej stosowane:

Wełna mineralna. Stosuje się ją głównie w postaci mat i granulatu. Dzięki dużej sprężystości, łatwo wypełnić nimi konstrukcję stropów drewnianych lub podłóg na legarach. Wełna jest niepalna; ma najwyższą klasę odporności na ogień: A1 i A2.

Włókna celulozowe (znane pod nazwą ekofiber) . Można nimi szczelnie wypełnić trudno dostępne miejsca, nie pozostawiając pustych, niezaizolowanych przestrzeni. Włókna są trudno zapalne – mają klasę C lub D (zatrzymują rozprzestrzenianie się ognia).

Styropian. Można użyć go w postaci płyt lub granulatu, ale trzeba pamiętać, że według klasyfikacji ogniowej zalicza się go do klasy E (jednej z najniższych) – po odjęciu ognia sam gaśnie.
Jeżeli przestrzeń poddasza nie będzie przez nas wykorzystywana wykonanie izolacji polegać będzie jedynie na rozłożeniu ocieplenia na stropie. W tej sytuacji – głównie ze względu na atrakcyjną cenę oraz prostotę wykonania modernizacji – najczęściej wykorzystywanym materiałem jest wełna mineralna. Jeżeli planujemy jednak wykorzystać przestrzeń pod dachem, konieczne jest wykonanie prowizorycznej podłogi z desek lub płyt wiórowych mocowanych na legarach.

Uwaga! Nowo wylewane stropy żelbetowe wymagają zaizolowania przegrody folią paroszczelną – zabieg ten zabezpieczy wełnę przed wchłanianiem wilgoci ze stropu, co pozwoli na zachowanie jej parametrów izolacyjności termicznej.
W przypadku docieplania stropów o konstrukcji drewnianej należy pamiętać o odpowiednim wykończeniu przegrody i zabezpieczeniu przed ewentualnym przeciskaniem się granulatu do poniższych pomieszczeń.
Bardzo ważne jest, abyśmy w momencie, gdy izolujemy strop, zadbali również o odpowiednie docieplenie samego wejścia na strych – drzwi lub włazu. W tym celu wykorzystać możemy kawałek wełny mineralnej lub styropianu.

ŚCIANA ZEWNĘTRZNA

Ściany zewnętrzne domu mają na celu chronić go przed niekorzystnymi warunkami zewnętrznymi, czyli chłodem, upałem, wiatrem, deszczem, a także hałasem czy ogniem. Te wszystkie zadania mogą być dobrze spełniane przy zastosowaniu odpowiedniej izolacji termicznej. Warto tez zauważyć, że dobre ocieplenie to nie tylko jakość użytego materiału, ale także odpowiedni projekt i fachowe wykonawstwo.

Jednym ze stosowanych materiałów jest wełna mineralna. Charakteryzuje się odpornością na wysoka temperaturę oraz niepalnością. Kolejną cechą jest jej wysoka paroprzepuszczalność, należy także zaznaczyć, że jest elastyczna i bardzo łatwo dopasowuje się do izolowanego miejsca. Wełna mineralna nie lubi wilgoci- przy dłuższym kontakcie z wodą, zanikają jej właściwości izolacyjne.

Kolejnym materiałem używanym w celu ocieplenia ścian zewnętrznych jest styropian. Jest zdecydowanie lżejszy od wełny mineralnej – około dziesięciokrotnie. Następną zaletą styropianu jest jego zdecydowana niższa cena. Jest bardziej odporny na działanie wody, a także nie odkształca się tak szybko. Wadą może być słaba izolacja dźwiękowa, ale wbrew powszechnej opinii, wełna nie sprawuje się dużo lepiej.

Styropian charakteryzuje się niskimi wartościami współczynników przewodzenia ciepła, co wpływ ana zmniejszenie wymaganej grubości warstwy izolacyjnej. W ostatnich czasach coraz większą popularnością cieszy się styropian grafitowy o współczynniku przewodzenia ciepła na poziomie 0,031 W/mK.
Inna opcją izolacji, oprócz wełny i styropianu są pianki- poliuretanowa i polietylenowa.

Główną zaletą pianki poliuretanowej jest jej wysoka izolacja akustyczna, a także małą podatnością na zawilgocenie i przyczepność do podłoża. Dzięki możliwości nakładania pianki metodą natryskową, zwiększa się zakres trudno dostępnych miejsc, które mogą zostać ocieplone- w przypadku wełny czy styropianu jest to problematyczne. Izolacja dostępna jest także w postaci twardych płyt.

Pianka polietylenowa ma taką sama formę co pianka poliuretanowa. Dodatkowo, oprócz świetnych parametrów cieplnych, cechuje się odpornością na niekorzystne działanie substancji chemicznych oraz owadów i gryzoni.

PODŁOGA NA GRUNCIE

Prawidłowo wykonane izolacje podłogi mieszkalnej – przeciwwilgociowa i termiczna gwarantują nam komfort, chronią przed zimnej przedostającym się z gruntu, wpływają na koszty związane z ogrzewaniem obiektu. Najczęściej używanym materiałem ociepleniowym podłogi na gruncie jest styropian EPS (polistyren ekspandowany). Dobrze wykonana izolacja przeciwwilgocio,wa to zabezpieczenie przed przenikaniem wilgoci do obiektu. Chroni to również konstrukcję budynku przed efektami permanentnego zawilgocenia.

Do ocieplenia podłogi na gruncie stosuje się płyty twardego styropianu lub polistyrenu ekstrudowanego, zasypkę keramzytową, ewentualnie (rzadko) twarde płyty z wełny mineralnej. Płyty ocieplenia najlepiej układać w dwóch warstwach, z przesunięciem miejsc styku (by zapobiec w ten sposób powstawaniu mostków termicznych na połączeniach, a także umożliwić ocieplenie instalacji umieszczonych w podłodze). Płyty polistyrenu ekstrudowanego, które mają o około 20% lepszą ciepłochronność niż styropian (można układać je więc cieńszą warstwą), są jednak od niego droższe. Keramzyt (impregnowany, o granulacji 10-20 mm) można układać luzem lub w rozciętych workach (bez wysypywania).

STROP NAD PIWNICĄ

STOLARKA OKIENNA

DRZWI ZEWNĘTRZNE